Bemoediging voor ouders.

We kennen allemaal het gebod: Eert en gehoorzaam je ouders. Alleen lijken de kinderen dit vaak te vergeten. Vooral wanneer de kinderen in de pubertijd terecht komen. En ik zeg expres terecht komen omdat het een fase is waar zij door heen moeten gaan. Het is vaak een heftige fase. Zij zetten zich dan tegen alles af wat ook maar iets met de vader en moeder te maken heeft. En dan heb je ook nog de puberkinderen met een alleenstaande ouder. Wat het er bepaald niet makkelijker op maakt voor kind en ouder omdat deze ouder er toch merendeel alleen voor staat. Ik denk dan aan al de keren dat je als ouders wordt uitgescholden of erger, wordt genegeerd, zij maling hebben aan de afspraken die er met ze gemaakt zijn, slecht gaan presteren op school, spijbelen, gamen en films kijken tot aan verslavens toe, overdag gaan slapen en nachts gaan leven, gaan experimenteren met drugs en alcohol, gaan hangen op straat met al de verkeerde vrienden, zich uitlaten in crimineel gedrag, nergens zin in hebben, zich opsluiten op hun kamer, stoppen met opruimen als ze al begonnen waren en zo gaat de lijst nog wel even door. Dit klinkt natuurlijk niet allemaal zo bemoedigend. En één ding is zeker. Er is niemand die deze fase nu echt fijn vindt. Het kind zelf wil alleen maar begrepen worden en los komen van zijn of haar ouder(s). De ouders moeten leren loslaten en proberen het kind te begrijpen. Al lijkt dat erg moeilijk als je te maken hebt met al die gierende hormonen. Niets wat de ouder zegt lijkt dan goed. Er is veel onbegrip naar elkaar toe. Toch is deze fase heel erg belangrijk voor de ontwikkeling van kind en ouder. In de Bijbel staat in Bijbelvers 1 Tessalonicenzen v16  geschreven dat wij elke dag dankbaar en blij behoren te zijn onder alle omstandigheden. Dit lijkt misschien een hele opgave wanneer je soms gewoon niet meer weet wat je moet doen en alles verkeerd opgevat wordt door je kind. In het geval van de pubertijd wordt hier mee bedoeld dat we dankbaar en blij mogen zijn met het feit dat het kind een pubertijd doormaakt omdat dit nodig is voor zijn lichamelijke en geestelijke groei. Het is een geschenk van God dat wij onze kinderen in deze moeilijke tijd mogen begeleiden. Natuurlijk moet er aan het gedrag van je kind grenzen gesteld worden. In de pubertijd of niet, het kind moet weten dat er Bijbelse normen en waarden zijn waar hij zich aan dient te houden. Het is een grote test voor je geduld! Geef je kind wel wat meer ruimte. Maar laat wel merken dat je kind nog wel naar je dient te luisteren .Observeer je kind goed en houdt contact, verdiep je in de interesses van je kind en kijk naar sommige van zijn of haar favoriete programma's waar je kind graag naar kijkt om erachter te komen wat er in zijn of haar hoofd om gaat. Dit kan helpen als je kind niet of weinig met je wil delen. En praat met de vrienden van je kind.  Maar nooit over je kind! Een ander voorbeeld: Stel er is al jaren een afspraak binnen het gezin dat het eten 0m 18.00 uur op tafel gezet wordt en ieder lid van het gezin dient dan aan tafel te zitten. Maar jouw kind presteert het steeds weer om soms wel een uur later thuis te komen en dan koelbloedig binnen te wandelen alsof er niets aan de hand is. Er zijn vier manieren hoe je hier op kunt reageren. Of je wordt boos en valt tegen je kind uit. Of je reageert net zo koelbloedig en doet net of er niets aan de hand is en eet gewoon door. Je nodigt hem niet uit om aan tafel te komen zitten omdat hij alweer te laat is. Of je laat hem afhankelijk van zijn leeftijd zijn eigen gezonde maaltijd bereiden en leert hem of haar te koken en geeft hem of haar hier ruimte in zodat je kind hier zijn eigen creativiteit in kan stoppen. Het kind zal zich, ook al wordt dit niet meteen geuit, gewaardeerd en nuttig voelen en dit is een van de belangrijkste dingen voor een kind om gezond op te kunnen groeien. Wees creatief en laat je, hoe moeilijk ook in geen geval verleiden tot een machtsstrijd want je kind zal zich hierdoor alleen nog maar meer tegen je gaan verzetten.

Voor alle ouders die het soms even niet meer zien zitten, gefrustreerd raken en of gekwetst zijn heb ik een aantal bemoedigende teksten opgezocht:

Jesaja  54:10: "Want de bergen kunnen wegzakken en de heuvels verdwijnen, maar mijn eeuwige ontfermende liefde zal u niet verlaten. Mijn belofte van vrede aan u zal nooit worden gebroken, zegt de Here, Die Zich over u ontfermt."

Eens had een man een droom.
Hij droomde dat hij langs het strand wandelde, samen met de Heer.
Tegen de blauwe hemel tekenden zich perioden van zijn leven af.
Voor iedere periode zag hij twee paar voetstappen in het zand;
Het ene paar van hemzelf, en het andere paar van de Heer.

Toen de laatste periode afgebeeld was, keek hij terug naar de voetstappen in het zand.
Plotseling zag hij dat er op vele plaatsen van zijn levensweg slechts 1 paar voetstappen was.
Hij merkte ook op, dat dit juist gebeurde tijdens de moeilijkste en droevigste tijden van zijn leven.

Het deed hem echt verdriet en daarom vroeg hij de Heer ernaar.
Hij zei: Heer, U hebt gezegt dat als ik eenmaal besloot U te volgen, dat U dan de hele weg met mij zou gaan. Maar nu zie dat er juist in de moeilijkste tijden van mijn leven, slechts 1 paar voetstappen is. Ik snap niet dat U mij juist op die momenten hebt verlaten.

Toen antwoordde de Heer:
Mijn dierbaar kind, Ik houd van je en zou je nooit verlaten.
In jou momenten van strijden en lijden, daar waar je maar 1 paar voetstappen ziet, daar was het..dat Ik je droeg.
Auteur onbekend.

Wie ben ik om aan mijzelf te twijfelen. loesje.

Zorgen moet je doen niet maken. loesje.  

Bedenk dat het gedrag van een puber een afspiegeling is van uw eigen opvoeding.
(Hein Pragt)
 

Je kunt van kinderen heel veel leren, bijvoorbeeld hoeveel geduld je hebt.
(Franklin P. Jones)

Kinderen zijn onvoorspelbaar.
Je weet nooit op wat voor iets onlogisch ze je nu weer zullen betrappen.
(Fanklin P. Jones)

Als je nooit door een kind gehaat bent, ben je nooit een ouder geweest.
(Bette Davis)

Het woord nee maakt veel meer indruk als het wordt uitgesproken door ouders die ook ja kunnen zeggen.
(Onbekend)

Kinderen hebben meer aan een goed voorbeeld dan aan kritische opmerkingen.
(Onbekend)

God kon niet overal zijn, daarom heeft Hij moeders gemaakt.
(Onbekend)

Vader worden is een gunst, vader zijn een grote kunst.
(Onbekend)

Ouders staan er nooit alleen voor want God staat klaar om hen te helpen.
Bijbeltekst psalm 55:23, Mattheüs 6:25-34:
Werp uw zorgen op de Here en Hij zal voor u zorgen.
(Onbekend)

God heeft ouders niet voor niets eerst zelf de pubertijd gegeven. Zo wordt het voor ouders mogelijk
om zich in te leven in hun puber.
(Onbekend)

Dan hebben we natuurlijk ook nog de peuterpubertijd. De voorloper van de pubertijd! Ik heb zelf vaak het idee dat God de peuterpubertijd heeft bedacht om ons als ouders alvast voor te bereiden. Het is desalnietemin vaak een moeilijke tijd voor ouders. Je krijgt te maken met een peuter die graag zijn eigen wil wil doordrijven en erg boos kan worden als dat niet lukt. Hij of zij kan heftige driftbuien krijgen, lelijke dingen zeggen, spullen kapot gaan gooien en slaan. In dit geval wordt altijd aanbevolen om rustig te blijven, hoe moeilijk ook, even afstand te bewaren, niet te straffen want daar zijn ze te driftig voor. Maar hoe doe je dat als je je kind alleen opvoedt? Laat altijd merken dat zulk gedrag niet door de beugel kan. Wanneer het kan en niet gevaarlijk is, ga dan even apart ergens zitten terwijl je je  kind even de rust geeft en ga bidden tot God voor hulp. Dit is het enige wat werkt. Vraag Hem om je te helpen om kalmte te bewaren. Ik heb zelf vaak een zelfgeschreven liedje met mijn kind gezongen over Jezus en mijn kind werd er altijd rustig van. Op een gegeven moment ging mijn peuter zelf om het liedje vragen. En in een nog later stadium zei hij zelf al dat hij rustig geworden was als ik hem vroeg of we het liedje zouden gaan zingen.  Zo kun je zelf ook een creatieve oplossing bedenken. Ieder doet het op zijn eigen manier en met het talent dat God je gegeven heeft. Er zijn boeken geschreven over peuters die boos zijn en boeken over hoe peuters het weer goed kunnen maken. Zoek een verhaal dat bij de leeftijd past en waar zij zich in kunnen leven. Je kunt ook zelf een verhaal schrijven over een situatie die regelmatig in jullie huisgezin voorkomt. Zo heb ik er alvast één geschreven waar je misschien wat aan hebt. Mijn kind ging hierdoor meteen uit zichzelf over boosheid praten. Wie weet hebben jullie er ook iets aan. Als je een melodie weet die er goed bij past, kun je er ook een liedje van maken. Pas het eventueel aan.

Er was eens een klein jongentje
die werd heel erg boos.
Hij was leuk aan het spelen
en speelde met een doos.
Toen wilde hij iets hebben
maar dat mocht van mama niet.
Want hij wilde spelen met het eten
in 't vergiet.
Toen moest hij heel hard huilen en
stampte met zijn voet.
Ik wil dat eten hebben, het moet,
het moet, het moet.
Ik ben erg boos op mama
want zij luistert niet naar mij.
Mijn mama is aan 't koken en weet
je wat ze zei?
Weet je wat we doen: waarom help
je mij niet mee?
Je mag de groenten wassen en stoppen
in 't vergiet.
Maar spelen met het eten dat
doen wij dus echt niet!
Nu is hij niet meer boos want hij helpt
zijn mama graag.
En zij hebben samen weer iets nieuws
geleerd vandaag.
Hij kan de groenten wassen en stoppen
in 't vergiet maar spelen met het eten
dat doet hij dus echt niet.
Het is om op te eten daarom speelt
hij er niet mee.
Want hij is groot genoeg, holladijee!
En kan het nu dus echt. holladijee!
En doet ook goed zijn best, holladijee!
Nu helpt hij mama voortaan toch liever mee.